Ochrona przed korozją

Korozja jest procesem postępującej destrukcji materiału co następuje wskutek oddziaływania na niego określonych czynników środowiska. Proces korodowania może być wynikiem reakcji chemicznych oraz reakcji fizycznych, elektrochemicznych, a nawet mikrobiologicznych. Rdza może wniknąć wewnątrz skorodowanego materiału, uszkadzając go. O korozji mówimy w kontekście metali, może się odnosić też do betonu, skał czy drewna. Ochrona przed korozją to działania mające na celu spowolnienie lub zahamowanie procesów korozji. Jednym z widocznych symptomów objęcia danej powierzchni metalu korozją jest rdzewienie żelaza, pojawienie się warstwy patyny na wierzchu miedzi i jej stopów.


Istnieje wiele sposób walki z korozją oraz ochrony materiałów przed korozją.


Wśród metod ochrony przed korozją wyróżniamy:



  1. Ochronę elektrochemiczną, z podziałem na ochronę katodową, ochronę anodową,
  2. Stosowanie powłok ochronnych, takich jak :
  • malarskie;
  • niemetalowe - wykorzystuje się tworzywa sztuczne, emalie techniczne, gumy, wieloelementowe pokrycia izolacyjne, a nawet ceramikę;
  • metalowe - zazwyczaj z czystych metali lub ich stopów.



Ochrona katodowa przed korozją to metoda, gdzie zabezpieczony metalowy przedmiot staje się katodą.

Ochrona katodowa może być wykonana dwojako - jako ochrona katodowa galwaniczna oraz ochrona katodowa elektrolityczna. Obie metody stanowią ochronę przed korozją. W pierwszym przypadku zabezpieczony metal pełni rolę katody ogniwa galwanicznego, a rolę anody przejmuje mniej szlachetny metal, zwany protektorem



W drugim przypadku zabezpieczony przed korozją przedmiot jest katodą ogniwa elektrolitycznego zasilaną prądem stałym pobieranym z zewnątrz, zaś rolę anody pełni materiał zazwyczaj nierozpuszczalny

Ochrona przed korozją anodowa w roli anody stawia przedmiot chroniony przed korozją.

Rozróżniamy dwa typy ochrony anodowej: galwaniczną i elektrolityczną.


Aby zapewnić tę pierwszą, należy użyć do tego dodatków stopowych np: jak Pt, Pd, Ag, Cu, które są katodami, bądź należy nałożyć na zabezpieczony materiał ochronne warstwy z Ti, Zr, Ta oraz stali nierdzewnej.


Ochrona elektrolityczna przesuwa potencjał anody ( materiał zabezpieczany) do zaistnienia stanu pasywacji; jako katodę wykorzystuje się: molibden, miedź, platynę, stopy Fe-Si i nikiel.Nowy paragraf